Аутор: Славка Арсова (Скопље, Македонија)
Превод на србски језик: Веселинка Стојковић
ЈА ИМАМ РЕЧ
Ја имам реч
у зору рану дан да поведем.
Ја имам реч
саздану од сазвежђа над Самуиловим кулама.
Ја имам реч
за испране црвене путеве.
Ја имам реч
за мртве коње и слепе ратове.
Имам реч
за Сунце што клизи низ Тврдине.
Имам реч
планине да освежим,
бела брда да саградим,
реке да издубим –
сузе крваве занавек да отеку.
Ја имам реч
за жеђу искидане,
за крик срца.
Ја имам реч
да зауставим снове што тону,
када ноћ без речи се распада.
Ја имам реч
за Човека што је ту,
за његово трајање и паметовање.
Ја имам реч
што се надвија над нас,
за наде и тајне дубоке.
Ја имам реч
што ћути а казује све.
Светом водицом изворском
уста ја крепим,
за реч у реч да је доведем.
Ја имам реч
између две речи:
Реч нека ми суди.
ЈАС ИМАМ ЗБОР
Јас имам збор
во мугра рана денот да га поведам
Јас имам збор
изграден од соsвездието над Самуилови Кули
Јас имам збор
за измиени црвени патишта
Јас имам збор
за мртвите коњи и слепите воини.
Имам збор
за Сонцето што се лизга од Тврдините
Имам збор
планините да ги поткрепам
бели ридје да направам,
реките да ги издлабам
солзите крвави за навек да истечат.
Јас имам збор
за раскинатите од жед,
за крикот на срцето.
Јас имам збор
да ги запрам соништата што тонат
кога нок;та без збор се распаг;а.
Јас имам збор
за Човекот што е тука,
за неговото траење и паметење.
Јас имам збор
што се наткрева над нас
за надежи и мечти скриени во божилото.
Јас имам збор
што молчи, а кажува с;.
Со света водичка од изворите
устата ја навлажнувам
за зборот во збор да го доведам.
Јас имам збор
за мег;у два збора:
Зборот нека ми суди.
Фотографија: Веселинка Стојковић